Model A8 był pierwszym produkowanym seryjnie pojazdem, w którym samonośne nadwozie zostało całkowicie wykonane ze stopów aluminium. Firma Audi opracowała nowatorską koncepcję ASF (Audi Space Frame) obejmującą konstrukcję oraz technologię produkcji takich nadwozi. W skład konstrukcji nadwozia, oprócz elementów blaszanych, wchodziły profile wyciskane oraz cienkościenne odlewy. Dzięki obłym kształtom nadwozie miało dobre własności aerodynamiczne.

Początkowo auto było produkowane w dwóch wersjach silnikowych. Były to silniki benzynowe: V6 o pojemności skokowej 2,8 dm3 oraz V8 o pojemności 4,2 dm3. W połowie 1995 roku dołączył do nich mniejszy silnik V8 o pojemności 3,7 dm3. Początkiem 1996 roku debiutowała na rynku usportowiona wersja S8, wyposażona we wzmocniony silnik o pojemności 4,2 dm3. Turbodoładowany silnik Diesla z bezpośrednim wtryskiem paliwa (TDI), w układzie V6, o pojemności skokowej 2,5 dm3 został wprowadzony do gamy silników w maju 1997 roku. Samochody A8 produkowane były zarówno z napędem przednim jak i w wersji Quattro (ze stałym napędem na wszystkie koła).

W 1998 roku przeprowadzona została niewielka modernizacja (face lifting) modelu A8, która objęła głównie wlot powietrza, zderzaki i reflektory . W następnym roku gamę silników rozszerzono o silnik TDI w układzie V8, o pojemności skokowej 3,3 dm3.

Od jesieni 1999 roku model A8 dostępny był również w wersji zwanej Lang z nadwoziem wydłużonym o 13 cm. Wprowadzono wówczas nowy silnik w układzie W12 o pojemności 6,0 dm3. Ten nietypowy silnik powstał z połączenia dwóch jednostek typu VR6. W tym samym roku zmodernizowano mniejszy silnik z rodziny TDI.

Zakończenie produkcji pierwszej generacji samochodów A8 nastąpiło w połowie 2002 roku.